در طلب عشق تو

در طلب عشق تو هستی خود باختم

بی سر و جان گشتم و سوی جنون تاختم

دل به تو کرد اقتدا عشق تو از من جدا

معنی عشق و جفا من به تو بشناختم

روز و شبم فکر تو بر لب من ذکر تو

عشق دگر جز تو را از سرم انداختم

هر غزلی گفته ام یاد تو من بوده ام

روی تو را کعبه و قبله ی خود ساختم

تا به ابد حک شده بر دل من نقش تو

چون که ز روز ازل من به تو دل باختم

عشق تو ((منصور)) را از پی خود می برد

بیرق مهر تو را در دلم افراختم