دعای بی اجابت

شده همدمم چو رفتی همه اشک و بی پناهی

که نصیب من ز عشقت شده حسرتی و آهی

شب تیره ی فراقت به امید صبح وصلت

بنموده ام تحمل که جز این نمانده راهی

به سرم چه ها بیامد ز جفا و بی وفایی

دل زخم خورده ی من شده بهترین گواهی

به دلم بمانده یادت همه عشق و خاطراتت

چه کنم که در دل من تو شدی چو پادشاهی

دل من پرنده ای شد به هوای کوی عشقت

که به آن زدی تو تیری به ظرافت نگاهی

به دعای بی اجابت همه شب بگفتم آمین

که وصال او میسر بنما تو بار الهی

تو اگر به یاد ((منصور)) و دلی شکسته هستی

مگذار تا بمیرد ز غمت به صبحگاهی