صبر کن ای دل

صبر کن ای دل که تلخی های دوران بگذرد

چون بهار آید دگر فصل زمستان بگذرد

می رسد روزی که غم از سینه ی ما هم رود

شادی وصل آید و عهد پریشان بگذرد

روزهایم بی حضورش جمله رنگ شب گرفت

شاید او آید شبی ایام هجران بگذرد

گر چه دور است و دگر از ما نمی گیرد سراغ

لیک ،از این خاطرم یادش فراوان بگذرد

آرزو دارم بیاید بر مزارم یار من

گر نخواند فاتحه با چشم گریان بگذرد

جز دل و جانم دگر چیزی نمانده نازنین

گو به من جان تا که((منصور )) از دل و جان بگذرد