خون جگر

شبی از روی احسانت به سوی من نظر کردی

به زیبایی رخسارت خجل شمس و قمر کردی

دلی عاشق سپردم من به دستت حیف صدها حیف

که بشکستی دل و قلبم همه زیر و زبر کردی

تو گفتی عاشقی اما ز عاشق ها جدا بودی

دلم عاشق نمودی و پر از خون جگر کردی

گمان کردم که تا هستم تو هم همواره می مانی

ولی رفتی ز پیش من چه آسان تو سفر کردی

دل ((منصور))با عشقت بگشت آرام و ساکن شد

به هجرانت دل عاشق خراب و دربدر کردی